2.2 ลักษณะโครงการ
    โครงการใหม่
    โครงการต่อเนื่อง ปีที่

มรดกทางวัฒนธรรม หมายถึง สิ่งปลูกสร้าง เรื่องราว ประวัติศาสตร์หรือวิถีชีวิตที่มีความเจริญงอกงามตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน ซึ่งจะเป็นสิ่งที่จับต้องได้ เช่น โบราณวัตถุและโบราณสถาน ร่องรอยของสิ่งปลูกสร้างทางประวัติศาสตร์ที่ยังคงทิ้งเอาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาและเรียนรู้ เช่น ทางรถไฟสายมรณะ รวมไปถึงสิ่งที่จับต้องไม่ได้ดังเช่นเรื่องราวหรือเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นมาแล้วกระทบคนในชุมชนจนถึงในปัจจุบันเรื่องราวเหล่านั้นยังคงได้รับการถ่ายทอดออกมาจากรุ่นสู่รุ่น

จังหวัดกาญจนบุรีอุดมไปด้วยแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมที่สำคัญ เช่น แหล่งโบราณคดีบ้านเก่าเป็นแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมในสมัยก่อนประวัติศาสตร์เป็นแหล่งศึกษาและเรียนรู้รูปแบบการใช้ชีวิตของคนในสมัยก่อนที่จะมีตัวอักษรใช้ อุทยานประวัติศาสตร์เมืองสิงห์ แหล่งมรดกทางวัฒนธรรมโบราณสมัยเขมรแห่งหนึ่งที่พบในประเทศไทย ซึ่งแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมทั้ง ๒ แห่ง ขาดการเชื่อมโยงข้อมูลกับท้องถิ่น ขาดการเชื่อมโยงข้อมูลกับคนในชุมชน แต่เป็นแหล่งโบราณคดีที่ใช้ในการเชื่อมโยงข้อมูลทางประวัติศาสตร์ในระดับชาติ เมื่อมองถึงการเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่จะสามารถศึกษาถึงวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนในท้องถิ่นกลับปรากฏว่า อำเภอสังขละบุรี เป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปศึกษามรดกทางวัฒนธรรมท้องถิ่นมากที่สุด

ดังนั้น เมื่อกระแสโลกาภิวัตน์และการเปลี่ยนแปลงในระบบทุนนิยมได้เข้ามา จึงเกิดการแสวงหาการธำรงรักษามรดกทางวัฒนธรรมดั้งเดิมเอาไว้มากที่สุด ซึ่งในจังหวัดกาญจนบุรีเองก็ยังมีชุมชนที่รักษาแบบแผนวิถีวัฒนธรรมเอาไว้อยู่ เช่น ชุมชนปากแพรก ในเขตอำเภอเมืองกาญจนบุรี และชุมชนตลาดเก่าท่าม่วงในเขตอำเภอท่าม่วง จังหวัดกาญจนบุรี เป็นต้น

ประกอบกับคณาจารย์รายวิชาวิถีไทยได้รับทุนการวิจัยประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๐ ในหัวข้อ การศึกษาแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมในชุมชนลุ่มแม่น้ำแม่กลองตอนบนกับความสัมพันธ์ของวิถีชีวิตคนในท้องถิ่น อีกทั้งผลจากการจัดโครงการประวัติศาสตร์สัญจรในปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๕๙ ได้รับผลการประเมินโครงการจากผู้เข้าร่วมในระดับ ดี ผู้เข้าร่วมโครงการมีข้อเสนอแนะให้จัดโครงการเช่นนี้อีกทุกปี รวมไปถึงแผนพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี ยุทธศาสตร์ที่ ๔ กลยุทธที่ ๔.๑ เน้นเรื่องการสร้างเครือข่ายความร่วมมือของมหาวิทยาลัยในการให้บริการแก่ชุมชนและท้องถิ่น ในมาตรการที่ ๑ สร้างกระบวนการเรียนรู้คนในสังคม จึงได้ทำการบูรณาการงานวิจัยกับงานบริการวิชาการซึ่งเป็นการนำความรู้ที่ได้จากงานวิจัยไปเผยแพร่และถ่ายทอดให้กับชุมชนอีกด้วย

1. เพื่อให้ผู้เข้าร่วมโครงการได้เข้าใจและตระหนักถึงประวัติความเป็นมาของแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมของชุมชน

2. เพื่อให้ผู้เข้าร่วมโครงการได้นำองค์ความรู้ที่ได้จากโครงการไปพัฒนาต่อยอดในการใช้ประโยชน์ทรัพยากรทางวัฒนธรรมของชุมชนต่อไป

ชุมชนถนนปากแพรก

13.1 ผลผลิต
ผู้เข้าร่วมโครงการร้อยละ ๘๐ มีความรู้และความเข้าใจถึงประวัติความเป็นมาของแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมในชุมชน

13.2 ผลลัพธ์

๑. ผู้เข้าร่วมโครงการเข้าใจถึงความสำคัญในอดีตของแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมของชุมชน

๒. ผู้เข้าร่วมโครงการได้เกิดความรักและหวงแหนแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมในฐานะที่เป็นทรัพยากรทางวัฒนธรรมของชุมชน

13.3 ผลกระทบ

๑. แหล่งมรดกทางวัฒนธรรมของชุมชนปากแพรก ได้รับการอนุรักษ์และดูแลจากคนในชุมชน              

๒. มีการนำแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมไปใช้ต่อยอดในกิจกรรมของชุมชนมากขึ้น

11.1 สถานที่ดำเนินการ

.พื้นที่ชุมชนปากแพรก

11.2 แผนการดำเนิน

มิติที่ 1 ความรู้ความเข้าใจของกลุ่มเป้าหมาย

ผู้เข้าร่วมโครงการ มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมของชุมชนปากแพรกและนำความรู้ที่ได้ไปเผยแพร่ให้คนรุ่นหลังได้รับรู้และรับทราบต่อไป

มิติที่ 2 ความพึงพอใจของกลุ่มเป้าหมาย
ผู้เข้าร่วมโครงการไม่น้อยกว่าร้อยละ ๘๐ มีความพึงพอใจในการจัดโครงการในระดับดี โดยมีค่าเฉลี่ยรวม

มิติที่ 3 การนำความรู้ไปใช้ของกลุ่มเป้าหมาย
ผู้รับบริการไม่น้อยกว่าร้อยละ ๘๕ สามารถนำองค์ความรู้ที่ได้จากการอบรมไปเผยแพร่ให้คนรุ่นหลังได้รับรู้และรับทราบต่อไปได้